Saturday, December 11, 2010

νιάρ λέμε, νιάρ!

Ετοιμαζόμαστε να πάμε οικογενειακή επίσκεψη στους Κατασκόπους. Εγώ ντύνω το βρέφος και το στεφάνι μου βάζει τα απαραίτητα στην τσάντα.


Κάλτσες έβαλες;

Έβαλα.

Πάνες;

Μίλα μου πιό γλυκά.

Πάνες, νιάου, έβαλες; Ζιπουνάκι, νιάαααρρρρρρρ;

Έτσι μπράβο.

Αφού ξέρεις πως δεν τα μπορώ αυτά..

Ναι αλλά γίνεσαι σαν τη διευθύντρια.

Ε, όχι κι έτσι!

Αφού το ξέρω πως είσαι γλυκιά.

Σπανίως.

Είσαι, το ξέρω. Σε έχω δει.

Ε και λοιπόν; θα μου το χτυπάς μια ζωή;


8 comments:

Anonymous said...

τωρα "έπαθα" εγω την ταυτιση!

(τοσο ωραια απαντηση όμως ποτέ δεν έχω δωσει - μπραβο μαμμα μπραβο!)


υγ
1.πολλους χαιρετισμους στους κατασκοπους

2.περιμενω να ξυπνησει να του το διαβάσω

mamma said...

@holly

Το ίντερνετ (κόντρα σε όσα κακά λένε γι' αυτό) εξακολουθεί να μου προσφέρει μικρές ανεκτίμητες στιγμές όπως η σημερινή (χτεσινή) σου ταύτιση.

υγ. οι κατάσκοποι θα λάβουν τα χαιρετίσματα εκ του μακρόθεν με την πρώτη ευκαιρία

υγ2. και τι είπε;

Anonymous said...

κι εμενα μαμμα κι εμενα :)


με αγριοκοιταξε λεγοντας : τώρα όποτε σου λεω κάτι θα μου απαντας "νιαρ" έτσι δεν είναι;

mamma said...

@holly

νιάρρρρρ!

agrampelli said...

Σαν την διευθύντρια έ;Τον Πάυλο σκέφτομαι:)))

island said...

@agrampelli

νιαρ η διευθύντρια;;;; Πιο πολύ για μπουλντογκ μου κάνει εμένα :)

MenieK said...

ναι θα σου το χτυπάει...

mamma said...

@agrampelli

Άσε ρε συ, μιλάμε για ΤΟ κόλλημα!


@island

Εμένα δε μου μιλάς;


@MenieK

Μπα! είναι τόσο γλυκός.

(πού χάθηκες Μένη μας;)